غمی که پایان ندارد!

                   

                             

ای قصه ی بهشت ز کویت حکایتی

                                            شرح جمال حور ز رویت روایتی....

انفاس عیسی از لب لعلت لطیفه ای

                                         آب خضر ز نوش لبانت کنایتی

هر پاره از دل من از غصه قصه ای

                                        هر سطری از خصال تو و از رحمت آیتی

کی عطر سای مجلس روحانیان شدی

                                         گل را اگر نبوی تو کردی رعایتی

در آرزوی خاک در یار سوختیم

                                          یادآور ای صبا ! که نکردی کفایتی

بوی دل کباب من آفاق را گرفت

                                           این آتش درون بکند هم سرایتی

در  آتش؛خیال رخش دست می دهد

                                           ساقی!بیا که نیست ز دوزخ شکایتی....

                                                             * حافظ علیه الرحمة*