یارب الحسین

امشب شب میلاد کسی است که بیش از همه دوسش دارم

بذار همیشه در خونت بمونم آقا

خدای هر چه کند از توأم جدا نکند.....خدای هر چه کند از توأم جدا نکند

جوری جنس

نفس از سینه به طرزدگری می آید

هر دمم تازه تر از تازه تری می آید

بیدلی می طلبد عشق حقیقی ، ورنه

دعوی عشق ز هر بی جگری می آید

جوری جنس ، مرا فطرس دربارت کن

به من انگارکه بی بال و پری  می آید

خیمه ات سوخت،دلم سوخت،همه عالم سوخت

شعله ی تو زکدامین شرری می آید

کس ندانست که تو سوخته ای یا زینب

اینقدر هست که بوی جگری می آید

توچه خورشید جمالی که طلوع رخ تو

اول طلعت سال قمری می آید

تومرا سوختی و من همه دنیا را

آری از گریه کنان هم هنری می آید

آب پاشی نشود پادری هر چشمی

تا بدانند که یار از چه دری می آید

                                              بسم الله

انگار نه انگار شب عیده!

من امشب بیشتر اشکم میاد تا چیز دیگه

دوش قرص مه روی تو به یادم آمد

طلعت روی نکوی تو به یادم آمد

می گذشت از در مسجد نفس آلوده سگی

گذر خویش به کوی تو به یادم آمد

سائلی دامن خود را به رفویی می دوخت

دامن خویش به رفوی تو به یادم آمد

ذکر خیرتوشد و بال ملک گستردند

بوی اشک آمد و بوی تو به یادم آمد

بخت خود دیدم و کارم گرهی محکم خورد

گره های سر موی تو به یادم آمد

بسملی بال و پر خویش به خون می آلود

بین گودال وضوی تو به یادم آمد

می بریدند لب تشنه سر از حیوانی

برسرم خاک، گلوی تو به یادم آمد

آتشی در دل شب جلوه نمایی می کرد

دختر سوخته موی تو به یادم آمد

شعر از محمد سهرابی