به نام آنکه رحمان و رحیم است و او رب جلیل و حکیم است. 

این روزها تمام فکر وحسرت من شده عرفه کربلا باشیم و یا برای پیاده روی اربعین .... 

نمیدونم چرا ایندفعه که از کربلا برگشتم حالم فرق می کنه. 

هرگز لحظه ای رو که می خواستم برای آخرین بار ازحرم بیرون بیام یادم نمیره. 

نیمه های شب؛سکوت حرم؛گریه های بی اختیارو بلند بلند من... 

احساس می کردم نمی تونم وداع کنم و انگار دلم داشت از جاکنده می شد. 

انگار فقط من بودم و حرم و حرم و حرم..... 

خدای من! حرم شبیه بهشت بود؛پراز تاج گل و گل هایی که برای میلاد آقا آورده بودند.  

و من این روزها دلتنگ حرم کرببلایم؛و هرگز فراموش نمیکنم لطف بی حد مولایم را.