عرشیان خاک نشین
هر دری بسته شود جز در پر فیض حسین این در خانه عشق است که باز است هنوزعرشیان خاک نشین
هر دری بسته شود جز در پر فیض حسین این در خانه عشق است که باز است هنوزدفتر زندگیم
هو ربی
چقدر سریع می گذرد این زندگی!
چقدر عمرها کوتاه است..... تا به حال چند صفحه از دفتر عمرم ورق خورده
و چند صفحه مانده!......در این چند صفحه چه چیزهایی کشیدم و نوشتم!؟؟
چقدر عاشق شدم......چقدر دوست داشتم ........چقدر حرف زدم...........
چقدر آزار رساندم.......چقدر دل شکستم........چقدر دروغ گفتم؟
چقدر گناه کردم و چقدر خدا خدایی کرد و اهل بیت دستگیری.؟
از این به بعد چه خواهد شد!
ای کاش آینده را میشد دید .فقط برای یک لحظه..می خواستم تو را در همه این
پیچ و تاب ها پیدا کنم......چقدر زندگی خم دارد؟!!!
چقدر باید از افرادی که دوستشان داری بگذری و جدا شوی؟!
چقدر مرگ ها زود می رسند....دستمان را می گیرند و می برند ! به کجایش
را خدا داند.
و من چقدر حرف می زنم اینجا یکی هم نیست بگه بسه دیگه!
کم کم ......آهسته آهسته......آرام!
یا عالی بحق علی
کم کم زمان فراق و جدایی فرا می رسد و تو برای همیشه بی فاطمه می شوی!
چه داغ عمیق و سنگینی بر دلت نشسته آقا!
چه غربتی !......چه استخوان شکسته ای است در گلویت که که قدرت نفس کشیدن
را نیز از تو ستانده.......
عشقت در مقابلت ذره ذره آب می شود و تو ................
بمیرم برایت !
اگر شمعی کند حرف دلم گوش
کند در سوختن خود را فراموش
خموشی هر چراغی داره اما
چراغ من شده بی وقت خاموش
خدا حافظ ای دلخوشی علی
که بود از رخت نور حق منجلی.....